میزان رنگ پذیری کامپوزیت دندان

ترمیم های کامپوزیت به طور گسترده ای به عنوان یک ماده ترمیم کننده زیبایی در دندان های قدامی و خلفی استفاده می شود. رزین کامپوزیت باید رنگ و جلا را در مدت طولانی حفظ کند تا به عنوان یک ماده ترمیم کننده زیبایی در دراز مدت عمل کند. تغییر رنگ این ترمیم های کامپوزیت ممکن است به دلیل عوامل مختلف، درونی یا بیرونی رخ دهد. اگرچه کیفیت ترمیم‌های رزین کامپوزیت با ظهور فناوری جدید در علم مواد در سال‌های اخیر بهبود یافته است، تغییر رنگ مواد رزین کامپوزیت همچنان مشکل اصلی بالینی طولانی مدت است.

ثبات رنگ کامپوزیت

ثبات رنگ توانایی هر ماده دندانی برای حفظ رنگ اصلی خود است. حفره دهان محیطی پویا دارد. با حضور مداوم میکرو فلورا، بزاق، و مصرف مکرر مواد غذایی رنگی (کروماتوژن ها)، ثبات رنگ یک ماده زیبایی ممکن است به خطر بیفتد. با این حال، ویژگی ثبات رنگ مواد دندانپزشکی زیبایی اغلب نسبت به سایر خواص فیزیکی و مکانیکی هنگام انتخاب نادیده گرفته می شود.

تغییر رنگ کامپوزیت

تغییر رنگ مواد همرنگ دندان و بر پایه رزین ممکن است ناشی از عوامل درونی یا بیرونی باشد. این موارد می تواند بر میزان رنگ پذیری کامپوزیت دندان تاثیر بالایی داشته باشد.

عوامل درونی در میزان رنگ پذیری کامپوزیت دندان

عوامل ذاتی شامل واکنش‌های تغییر رنگ فیزیکوشیمیایی در ماتریس کامپوزیت، در لایه‌های سطحی و عمیق‌تر ماده است که توسط تابش فرابنفش (UV)، انرژی حرارتی یا رطوبت ایجاد می‌شود. تغییر رنگ شیمیایی به تغییر یا اکسیداسیون در شتاب دهنده آمین، اکسیداسیون در ساختار ماتریس پلیمری و اکسیداسیون گروه های متاکریلات آویز واکنش نداده نسبت داده شده است.

عوامل بیرونی در میزان رنگ پذیری کامپوزیت دندان

عوامل بیرونی به دلیل تجمع پلاک ها و لکه ها، شدت و مدت پلیمریزاسیون، قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی از جمله تابش محیط و اشعه ماوراء بنفش، گرما، آب و رنگ های خوراکی رخ می دهد. علاوه بر این، یک یا چند مورد از این عوامل ممکن است مسئول تغییرات رنگ قابل تشخیص یا غیر قابل قبول زیبایی مواد دندانی باشد.