مراحل کامپوزیت دندان
استفاده از کامپوزیت کاربردهای بسیار متنوعی در دندانپزشکی دارد. برای مثال در دندانپزشکی ترمیمی برای ترمیم برخی از انواع آسیب‌های دندان از شکستگی تا پوسیدگی، کامپوزیت جایگاه خوبی دارد. اما ترمیم پوسیدگی و شکستگی تنها کاربرد کامپوزیت نیست. در مواردی برای پوشاندن یک نقص یا اصلاح بخشی از دندان از یک لایه کامپوزیت هم رنگ دندان استفاده می شود. کامپوزیت می تواند یکپارچگی دندان های شما را پس از اسیب ناشی از پوسیدگی، شکستگی و یا دندان قروچه بازگرداند.
این نوع ترمیم دندان می تواند با رنگ دندان های طبیعی شما کاملا مطابقت داشته باشد. این مطابقت رنگ تا حدی است که هیچ کس متوجه وجود کامپوزیت بر روی دندان های شما نمی شود. یکی دیگه از کاربردهای کامپوزیت ها در ارتودنسی برای چسباندن براکت ها به دندان است. به هرحال نیاز دندان های شما به کامپوزیت در هر بخشی که باشد، فرآیندهای اولیه ای که دندانپزشک انجام می دهد یکسان است.
مراحل کار
مراحل کار به ترتیب زیر است:
- آماده سازی و تراش دندان (درصورت نیاز)
- اسید اچ
- استفاده از عامل باندینگ
- قراردادن کامپوزیت
- درمان ترمیم
- فرم دهی و پرداخت نهایی
- مراقبت های بعد
انتخاب رنگ:
باندینگ در رنگ های متنوعی وجود دارد و برای ترمیم دندانپزشک تمام تلاش خود را میکند تا از کامپوزیتی استفاده کند که همرنگ دندان های شما باشد. برای این کار دندانپزشک از یک مدل های کامپوزیتی استفاده میکند تا ببیند کدام رنگ مدل با بخشی از دندان شما که روی آن کار میکند بیشتر مطابقت دارد. شاید برای شما جالب باشد بدانید که این کار دقیقا به چه صورت انجام می شود. دندانپزشک از یک راهنمای رنگ برای انتخاب رنگ پرکننده کامپوزیت متناسب با دندان بیمار استفاده می کند. رنگ های دندان در انواع بی شماری وجود دارد. دندانپزشک بر روی کامپوزیت پرکننده ای کار می کند که به رنگ دندان های طبیعی بیمار نزدیک تر است. در صورت لزوم، دندانپزشک ممکن است برای سطح خارجی دندان از یک رنگ و برای سطح داخلی دندان یک رنگ دیگری را انتخاب کند تا ترمیم خیلی طبیعی تر به نظر برسد.
دندانپزشکان به راحتی نمونه های کامپوزیت هایی که به شکل دندان فرم دهی شدند و روی یک زبانه قرار گرفتند را کنار دندان شما نگه می داند و رنگ و سطح شفافیت آن را با هم مقایسه می کنند.
تمیز کردن دندان:
یک نکته مهم در اتصال محکم دندان و مواد کامپوزیت، تمیز بودن سطح دندان است. به همین دلیل در این مرحله دندانپزشک دندان را صیقل میدهد تا هر گونه پلاک، جرم و … از سطوح دندان جدا شود. دندانپزشک با پولیش کردن دندان، تا حد امکان تمام قطعات و ذرات چسبیده را تمیز می کند تا مطمئن شود که کامپوزیت به خوبی می چسبد.
آماده سازی دندان:
این مرحله یکی از مراحل کامپوزیت دندان و نوع شکل دهی ئندان برای هر ترمیم خاص متفاوت است. در برخی از کاربدهای زیبایی کامپوزیت مثل بستن شکاف دندان، ترمیم جزئی، روکش کردن سطح جلوی دندانی، ممکن است نیازی به کوتاه کردن دندان نباشد. ندانپزشک با چسباندن کامپوزیت روی مینا و تغییر شکل دندان، دندان را ترمیم می کند. اگر دندان دارای نواحی پوسیده باشد، سوراخ کردن ممکن است گسترده باشد.
سطح در معرض دندان که مواد کامپوزیت به آن متصل می شود در درجه اول مینای دندان است.
اسید اچ کردن سطح دندان:
س از کوتاه کردن دندان، دندانپزشک فرآیند باندینگ را با خارج کردن یک نرم کننده دندان اسیدی شروع می کند. نرم کننده های دندان حاوی 30 تا 40 درصد اسید فسفریک هستند که طعم آنها را ترش و تلخ می کند. نرم کننده باید حداقل 15 ثانیه روی ناحیه مورد نظر بماند و سپس شستشو شود. این کار باعث می شود دندان شبیه شیشه حکاکی شده باشد.
هنگامی که بافت پوسیده برداشته شد و ناحیه شکل گرفت، یک محلول اسیدی در داخل حفره قرار می گیرد. این محلول اسیدی برای خشن کردن سطح طبیعی دندان به منظور ایجاد پیوند قوی بین دندان و رزین کامپوزیت مورد استفاده برای پر کردن استفاده می شود. محلول برای مدت کوتاهی در جای خود باقی می ماند، سپس دندان شسته و خشک می شود. از آنجایی که برای اتصال صحیح دندان به رزین کامپوزیت، خشک بودن دندان ضروری است، دندانپزشک کودک شما ممکن است برای جلوگیری از ورود بزاق به ناحیه درمان از بند دندان، پنبه یا ساکشن استفاده کند
ترمیم:
با اپلیکاتور، دندانپزشک مقدار کمی پلاستیک مایع یا عامل باندینگ را روی ناحیه اچ شده می‌مالد. دندانپزشک ممکن است مقداری هوا را روی عامل باندینگ دمد تا از نازک و یکنواخت بودن لایه اطمینان حاصل کند. هنگامی که ماده باندینگ روی سطح دندان قرار گرفت، دندانپزشک آن را به مدت 10 تا 20 ثانیه در معرض نور کیور قرار می دهد. نور باعث تحریک کاتالیزور در عامل پیوند می شود. این عامل باعث سخت شدن عامل و ایجاد پیوند میکرومکانیکی با سطح دندانی اچ شده می شود.
پرکردن با کامپوزیت:
پرکردن نهایی ترین مراحل کامپوزیت دندان است. دندانپزشک لایه هایی از کامپوزیت دندان را اعمال می کند که شکل دندان را فراهم می کند. هر لایه به عامل باندینگ می چسبد. پرکننده کامپوزیت شبیه بتونه به نظر می رسد و احساس می شود. دندانپزشک هر لایه را اعمال می کند و در جای خود قرار می دهد. پس از این، دندانپزشک دندان را به مدت 10-40 ثانیه در معرض نور کیورینگ قرار می دهد. پس از این مرحله، دندانپزشک کامپوزیت را شکل داده و صیقل می دهد.
ترمیم های کامپوزیت چقدر دوام دارد؟
بعضی افراد معتقدند که کامپوزیت ها به خوبی آمالگام دوام ندارد اما هنوز شواهد متعددی وجود دارد که کامپوزیت ها 5 تا 10 سال و حتی بیشتر دوام دارند
