کدام نوع رزین کامپوزیت برای ترمیم یا زیبایی دندان بهتر است؟

برای پر کردن، روکش ها و سایر اعمال ترمیمی دندان را می توان از مواد مختلفی از جمله آمالگام، رزین کامپوزیت و سرامیک تهیه کرد. هر کدام از این ماده ها دارای مزایا و معایبی هستند و برای استفاده در موقعیت های مختلف مناسب هستند. اما در بین تمام این مواد رزین کامپوزیت طرفداران بیشتری دارد. باید بدانیم که کدام نوع رزین کامپوزیت برای ترمیم یا زیبایی دندان بهتر است.

مواد ترمیمی که به روش مستقیم استفاده می شوند در طی یک بار مراجعه به مطب دندانپزشکی در حفره دندان قرار می گیرد. بسیاری از مواد ترمیمی مستقیم به عنوان لاینر، پایه حفره و به عنوان اقدامات پیشگیرانه حفره و شکاف هم استفاده می گردند.

از سال 2003 موادی که برای ترمیم مستقیم در مطب دندانپزشکی استفاده میشود را به چهار دسته تقسیم بندی کرده است:

• آمالگام
• کامپوزیت های مبتنی بر رزین
• گلاس آینومر
• گلاس آینومر اصلاح شده با رزین

رزین کامپوزیت

کامپوزیت های مبتنی بر رزین برای پرکردن مناسب هستند زیرا قابلیت قالب گیری بالایی دارند، به خوبی به سطح دندان می چسبند و بسیار طبیعی به نظر می رسند. از آنجاییکه رزین قابلیت قالبگیری بسیار بالایی دارد، دندانپزشکان می توانند مقدار کمتری از دندان را تراش دهند. این بدین معنی است که دندان ترمیم شده با کامپوزیت قوی تر و طبیعی تر از ترمیم کردن با سایر مواد است. رزین های کامپوزیت موادی همرنگ دندان هستند که در واقع می‌توان آن‌ها را روی سطوح باقی‌مانده دندان اعمال کرد تا ساختار دندان از دست رفته را جایگزین کند، به گونه‌ای که در واقع آنها را یکی کند.

نکته منفی این است که رزین های کامپوزیت برای انواع ترمیم ها مناسب نیستند اما قطعا انتخاب خوبی برای پر کردن هستند.

آسیب به کامپوزیت

مطالعات نشان داده است که اکثر پرکننده های کامپوزیت به سه دلیل رایج شکست خورده اند:

• شکستگی ترمیم ها
• حفره های اطراف ترمیم (پوسیدگی ثانویه)
• شکستگی دندان حاوی ترمیم

کامپوزیت ها یک گروه ناهمگن هستند و اغلب بر اساس نوع رزین، اندازه پرکننده ذرات یا نوع آماده سازی طبقه بندی می شوند. البته این طبقه بندی های غیر انحصاری هستند و اغلب همپوشانی دارند. تکامل مواد کامپوزیتی رزین شامل تغییراتی در نوع تولید، ذرات پرکننده و ترکیب رزین است. در دهه 1950 سیلیس به عنوان پرکننده کامپوزیت های زمینه پلیمری یک ماده تقویت کننده معرفی شد. بعد از آن طی سال ها رزین های کامپوزیت تکامل پیدا کردند و در سایزهای مختلف در حد نانومتر و میکرومتر هم تولید شدند که به کیفیت و استحکام کامپوزیت ها کمک بیشتری کرد.

کامپوزیت ها را می توان بر اساس تراکم پرکننده طبقه بندی کرد. کاهش تراکم پر کردن منجر به ویسکوزیته کمتر و بهبود ویژگی های آن می شود. برای انتخاب کامپوزیت مناسب برای ترمیم کردن یا روکش های زیبایی حتما با دندانپزشک خود مشورت کنید. از معایب و مزایای کامپوزیتی که برای دندان شما استفاده می شود حتما مطلع شوید.